Op weg naar vrede
Nadat ik vanochtend een podcast luisterde over de weg naar vrede werd ik enorm geïnspireerd om hier wat over te schrijven. Om deze weg te bewandelen kijk ik naar wat de Gene Keys hierover te zeggen hebben.
De Gene Keys zijn beschrijvingen van 64 codes die allemaal in ons aanwezig zijn en ons proces van bewustwording ondersteunen. Deze 64 codes kennen een schaduwthema, een procesthema of gave en een hoogste uitdrukking hiervan. Vrede is de hoogste uitdrukking van Gene Key 6. Haar schaduw is conflict en het procesthema of de gave is diplomatie.
In deze tijd van beperkingen waarin veel mensen angst, frustratie of zelfs boosheid voelen is het lastig om vrede in je hart te voelen. Bovendien zijn we geconditioneerd om de oorzaak van onze emoties buiten onszelf te zoeken. Als je nauwkeurig naar de beweging van emoties gaat kijken dan is het zeker zo dat wanneer er iets gebeurd waardoor er iets in jou getriggerd wordt, dat dat buiten jou gebeurt. Maar de trigger vindt in jou plaats. Deze is altijd gekleurd door jouw referentiekader waarin een laatje van jouw ladekast wordt opengetrokken en hier een emotie uit tevoorschijn komt. Je kan een ander daar de schuld van geven. Je kan ook kijken wat de emotie jou te vertellen heeft en of dit de hele waarheid is.
Als we het thema vrede bekijken vanuit ons duale bestaan dan is het tegengestelde van vrede conflict. Voor een conflict zijn minstens twee mensen nodig. Laat ik het klein houden en in deze blog uitgaan van een conflict tussen twee mensen. Hoe kan je heelheid creëren en tot vrede komen wanneer je in conflict bent? Hoe kan je uit deze dualiteit stappen?
Een conflict kan concreet aan de orde zijn als je ruzie maakt. Het kan ook innerlijk in jou plaats hebben als je een dialoog met jezelf aangaat over een gebeurtenis. In beide gevallen heeft het een effect op het energieveld wat jij uitstraalt. Je wordt er niet aantrekkelijk van. Over het algemeen vinden de meeste mensen een conflict vervelend. Het roept allerlei emoties op en kost veel energie. Toch is het een enorme kans en bovendien de meest directe weg om in een transformatieproces te komen op weg naar vrede. Hiervoor heb je alleen jezelf maar nodig.
Wanneer je in staat bent om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gevoel dan neem je al enige afstand. Als je niet meer zo heftig geïdentificeerd bent met de emotie die voortkomt uit het conflict dan ben je beter in staat om vanuit diplomatie te kijken naar de situatie, naar de ontstane verschillen. Diplomatie wil zeggen dat je de verschillen die er zijn ontstaan weet te overbruggen. Conflict en vrede zijn twee aspecten van dezelfde medaille, diplomatie is de verbindende factor.
Wanneer je jouw empathische talenten inzet en in kunt voelen hoe de ander zich voelt, waar de emotie vandaan komt, hoe jij je voelt en hoe schuld ontstaat, dan kan er al een verschuiving plaatsvinden. In plaats van hierover een innerlijk conflict te krijgen met jezelf door je bijvoorbeeld af te vragen waarom jij altijd weer de eerste stap moet zetten, waarom jij weer zelfonderzoek moet doen, waarom jij weer toe gaat geven, etc…? Dit laatste is slachtofferschap en helpt je niet naar vrede. Uiteindelijk gaat volwassen zijn over verantwoordelijkheid nemen. Jij leest dit nu dus jij bent je hierdoor al bewust over alle mogelijkheden om uit conflict vrede te laten ontstaan.
Het wil niet zeggen dat je lieflijk alles maar moet slikken. Als je dicht bij jezelf blijft, authentiek, eerlijk en helder en je bent in staat vanuit vriendelijkheid en respect te reageren dan leer je jezelf een conflict vredevol op te lossen. De ander zal zijn eigen les leren in deze aanpak, maar dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Bovendien zal je ervaren dat een ander veel minder heftig zal reageren omdat er geen nieuwe triggers ontstaan. Het stellen van vragen kan een goed hulpmiddel zijn. Spreken vanuit je gevoel in plaats vanuit wat je vindt.
Vergeven is een gevolg wat zich als vanzelf manifesteert. Geef de ander de ruimte om even uit te razen, wees in staat om vanuit je hart hierbij aanwezig te zijn. Zie dat er projectie en reflectie plaats vindt. Maak het niet persoonlijk en stap niet in dezelfde valkuil door terug te gaan gooien wat je over je heen krijgt. Laat het van je afglijden. De ander projecteert alleen maar zijn onvrede over zichzelf en is waarschijnlijk ook door iets getriggerd. Geef hem of haar het gevoel te “winnen”. Hoe moeilijk vinden we het vaak om te zeggen “je hebt gelijk, dat klopt”. Zeker in een conflictsituatie waarin de gemoederen op kunnen lopen is dit niet voor de hand liggend om te zeggen. Toch, als je niet reageert op jouw triggers, ben je hiertoe in staat en zal je zien dat er vrede uit voortkomt, dat vergeven helemaal niet moeilijk is.
Zo blijft je hart open en beantwoord je non-Liefde met Liefde. Zowel naar de ander als naar jezelf toe. Want vergeven begint bij jezelf. Vergeef jezelf voor al die keren dat je meeging in het conflict, de verwijten en de schuldvraag. Je kon nog niet zien dat er op zo’n moment alleen maar een kindstuk in actie kwam bij beide partijen. Projectie en reflectie uit twee referentiekaders. Eigenlijk zijn er altijd alleen maar referentiekaders met elkaar aan de haal aan het gaan, gedragspatronen gebaseerd op pijn uit het verleden. Het gaat helemaal niet over het Nu.
Dit alles vraagt oefening. Triggers en emoties zijn sterke krachten. Ze hebben je staande gehouden in het verleden. Maar als je helder hebt dat conflict een directe ingang naar vrede is omarm dan elk conflict en wees er dankbaar voor. Het is niets anders dan een kans om te oefenen, net zo lang tot vrede je natuurlijke staat is geworden en dat is dichterbij dan je denkt. Wees diplomatiek en zoek naar woorden die je dichter bij elkaar brengen in plaats van het gevecht groter maken. Wees eerlijk en tegelijk vriendelijk, ook naar jezelf. Neem tijd en ruimte om een situatie vanuit meerdere kanten te bekijken, zonder oordeel en ontdek dat er meerdere waarheden bestaan. Doe dit elke keer als er in jou een gevoel van conflict ontstaat, zowel concreet als intern. Wees stil en kijk, wees aanwezig en doorleef, vergeef en ben Liefde.
Ik wens je vrede!