is-wat-is

Omdat het is wat het is

Maart 2020. Nu de klok een uur verzet is, is het fijn om nog een wandelingetje met de hond te doen in de laatste lichtstralen. In deze gekke tijd van pandemiemaatregelen en virusnieuws zie en voel ik zoveel uiteenlopende sferen en energieën dat het heerlijk is om even samen met Joy in de natuur te zijn. Mijmerend zie ik de ondergaande zon door de wolken schijnen als een explosie van licht. Onze kat Miepje komt ons nagelopen tot ze schrikt van een meerkoetje die een nest aan het bouwen is op een tak die in het water hangt. Door het hoge gras springt ze terug naar haar vertrouwde paadjes. De schapen die gisteren in de weide gezet zijn blaten naar hun lammetjes die nog dartelend achter elkaar aan hollen. Een enkeling kijkt mij verbaasd na, of althans dat maakt mijn brein ervan.

Een gedachte die in me opkomt vertelt me dat voor deze dieren het leven gewoon het leven is. De dag valt in de schemer langzaam samen met de nacht. De knoppen van de bloemen vouwen zich weer dicht en de kleuren van de natuur veranderen in donkere versies van zichzelf. Verderop dobbert een zwanenpaar rustig op de rivier en alles is vredig, alles is precies zoals het is.

Er komt geen enkele verwachting meer in me op, ook geen herinnering of wens. Het is stil, oorverdovend stil. De hond loopt ritmisch naast mij in een langzame pas. Er is verwondering.

In de eindeloze leegte van “niet zijn” vult mijn hart zich met gelukzaligheid. In het moment is een vol-ledigheid, ook wel een samenvallen, een één zijn.

Al lopend vallen er gedachtes binnen waar mijn bewustzijn woorden aan geeft zodat het taal wordt. Zoals “wat is de natuur toch intelligent, hoe allesomvattend is ze, daar kan ik me alleen maar aan overgeven”. Ik ervaar een diep, vanzelfsprekend vertrouwen in de natuur en haar vermogen met veerkracht altijd te blijven bestaan, in welke hoedanigheid dan ook. Er is een besef dat alles precies is zoals het is, omdat het gewoon is wat het is, en niets anders. En dat is Genade.

Geplaatst in ,