Wat kun je doen?

Wat doe je als het met iemand die je heel nabij staat erg slecht gaat. Iedereen maakt dit wel eens mee. Het ene geval verschilt van het andere natuurlijk. Maar het brengt van alles in beweging van binnen. Machteloosheid, frustratie, verdriet en nog meer machteloosheid.
Wanneer iemand psychisch helemaal in de knoei zit en zich vergrijpt aan drank of drugs dan sta je helemaal machteloos. Ik heb dit in het verleden met één van mijn kinderen meegemaakt en mag het nu weer van dichtbij meemaken. Ik zie zo’n diepe pijn dat dit onverdraaglijk lijkt te zijn. Drank of drugs verdoven de pijn een beetje terwijl het tegelijkertijd een vicieuze spiraal neerwaarts in gang zet die moeilijk te keren is.

Je wil dat het goed met ze gaat!

Deze machteloosheid kan het helemaal van je overnemen. Als ouder ga je compenseren omdat je het gevoel kunt hebben dat jij het ergens niet goed gedaan hebt. Een oorzaak ga je al snel zoeken in het verleden. Ik heb ervaren dat dit zinloos is. En toch is dit een patroon wat veel ouders zullen herkennen. Het maakt niet uit om wat voor een probleem het gaat bij je kind. Je wil als ouders dat het goed met ze gaat.

Ruimte maken en open zijn.

Ik mag opnieuw weer oefenen om eraf te blijven. Opnieuw zien dat ook dit een uitdrukking van het leven is die gekend wil worden. Heel pijnlijk, het gaat door merg en been. En als er al iets is wat ik kunt doen dan is het alles laten. En vanuit dit alles laten present zijn. Onvoorwaardelijk aanwezig zijn om de ander te laten voelen dat ik er helemaal voor hem of haar bent. Als je helemaal present bent, dan ben je dat ook voor jezelf. Als ik voor mezelf spreek kan ik zeggen dat ik alle ruimte openhoud, waarin mag opkomen wat op wil komen. Dat kan ook verdriet of frustratie in mijzelf zijn. Het is helder denk ik dat het pittig is om in dit soort situaties de ruimte open en neutraal te houden. Als je denkt dat dit neutraal zijn vrij is van gevoel of emoties dan kun je aardig in de knoop komen met jezelf. Dit veroorzaakt verwarring. Als je ook je eigen gevoelens er kunt laten zijn, zonder er aan te komen dan zijn ook die open en zonder oordeel.

Is helpen wel altijd helpen?

Het zijn persoonlijke drama’s die in ieders mensenleven langskomen. Denk aan verlies en rouwen, aan plotselinge gebeurtenissen zoals een ongeval, een ernstige ziekte of zoals nu in mijn leven, een ernstig psychisch dieptepunt in het leven van een dierbare. Je ontkomt er niet aan. Toch is het heel bepalend voor het welzijn van jezelf en zeker ook van de ander hoe je hiermee omgaat. Want helpen is niet altijd helpen, ook al hebben we geleerd dat dit wel zo is. Zeker wanneer er sprake is van middelengebruik dan is het nodig dat degene om wie het gaat de bodem raakt. Dat hij of zij zo gaat voelen dat er crisis is en geen enkele andere mens nog iets kan doen. Deze mens heeft dan zelf in beweging te komen, zelf stappen te gaan zetten wil er herstel plaatsvinden. Dit zijn van die omstandigheden dat het heel helder is dat helpen niet altijd helpen is.

Het werkelijke helpen is de ander de ruimte geven zichzelf te helpen, zelf om hulp te vragen, zelf zijn of haar inzichten te krijgen en zelf te gaan voor herstel. Uiteraard met behulp van deskundigen die er ook vanaf blijven. En ik? Ik ben de waarnemer van dit alles, present aanwezig.

Liefde

Het zou door de laatste zin kunnen lijken alsof het er dus niet toe doet wat je doet of hoe erg de ander lijdt. Dat is zeker niet zo. Door de persoonlijke ontwikkeling waar ik de afgelopen decennia doorheen ben gegaan, en de ervaring die ik heb op het gebied van psychiatrie is het een weten dat medelijden niet helpt, en dat persoonlijk drama een illusie is. Is dat een shock voor jou?

• Zodra er meer en meer openheid ontstaat is het samenvallen met het lijden van de ander nog vele malen groter waardoor het intenser ervaren wordt.
• Het meevoelen en vanuit empathie diep begrijpen maakt dat de ander zich gezien kan voelen, zelfs zonder woorden.
• Als je het helemaal kunt zien als onpersoonlijk en ervan af kunt blijven, dan kan de lading door je heen transformeren naar een hogere frequentie waarin de pijn kan oplossen.

Dat is voor mij dienstbaar zijn aan het grotere geheel, dat is Liefde.