13 januari 2025
Ik ga weer naar huis!
Ergens diep in mij zit een verlangen dat ik niet altijd kan verklaren. Een gevoel van ontheemding, alsof ik iets mis dat ik niet kan benoemen. Dit verlangen is het fluisteren van mijn ziel, een herinnering aan een plek die meer is dan een fysieke ruimte. “Naar huis gaan” is niet zomaar terugkeren naar een land, een stad, het is terugkeren naar mijn diepste zelf—naar dat diepe gevoel van verbinding en rust.
Thuis is geen plek buiten mezelf; het is een innerlijke staat van zijn. Het is een ervaring van volledig aanwezig zijn, waar mijn hart kalm voelt en mijn denken in vrede is. Wanneer ik “naar huis ga”, keer ik terug naar de essentie van wie ik werkelijk ben. Het is dat moment waarop ik stop met zoeken naar antwoorden of vervulling buiten mezelf, en steeds weer opnieuw ontdek dat alles al in mij aanwezig is.
Om werkelijk thuis te komen, moet je vaak eerst loslaten wat je tegenhoudt. Oude overtuigingen, angsten en patronen kunnen ons in de illusie houden dat we ergens anders heen moeten om compleet te zijn. Maar naar huis gaan vraagt moed: de moed om alles los te laten wat niet resoneert met je diepste waarheid. Alleen dan kun je volledig landen in je eigen essentie.
“Thuis” is een herinnering. Het is je ziel die je eraan herinnert dat je al heel bent, dat je verbonden bent met alles wat is. Wanneer je je herinnert wie je werkelijk bent, vallen de maskers en de lagen van conditionering weg. Het gevoel van thuiskomen geeft mij een diepe rust, een vertrouwen dat ik precies bent waar ik hoor te zijn.
Deze reis naar huis is geen lineair pad. Het is een cirkel, een constante beweging naar binnen. Soms betekent naar huis gaan dat ik tijd neem om stil te zijn, mijn emoties te omarmen, of mijn tot uiting te brengen. Het is een intieme dans met het licht van mijn ziel, waarbij elke stap me dichter bij het Zelf brengt.
Wat betekent “naar huis gaan” voor jou? Hoe kun jij vandaag een stap zetten naar dat diepe gevoel van thuiskomen in jezelf? Deel je gedachten hieronder, ik hoor ze graag.